Gasproductie onder de Wadden

De Waddenzee loopt van Den Helder tot aan het Deense Esbjerg. Onder deze binnenzee liggen meerdere kleine gasvelden. De NAM produceert sinds de jaren ’80 van de vorige eeuw gas onder het Nederlandse wad bij Ameland en Blija. De gasprodcutie onder het Waddengebied is onderdeel van het kleine-veldenbeleid van de overheid. Dit beleid benadrukt de belangrijke rol van de kleine gasvelden voor de Nederlandse energievoorziening.

De gasproductie gebeurt vanaf land: zowel op Ameland (een locatie op oostelijk Ameland) als vanuit Blija sinds mid jaren ’80 en sinds 2006 ook vanuit Moddergat, Lauwersoog en Vierhuizen.

De Waddenzee is UNESCO Werelderfgoed. Vanwege het unieke karakter van dit natuurgebied plaatst de NAM geen productielocaties in de Waddenzee. In plaats daarvan is schuin geboord vanaf de locaties op land. Die locaties bevinden zich achter de dijk op het vasteland.

De Natuurbeschermingswet staat gasproductie onder de Waddenzee toe. Maar wel onder de voorwaarde dat dit niet schadelijk is voor de natuur. Dat geldt met name met betrekking tot de bodemdaling. De bodem daalt weliswaar door de gasproductie, maar de natuur compenseert dit door de aanvoer van zand en slib uit de Noordzee.

Daardoor is de bodemdaling aan de oppervlakte niet waarneembaar. Dit wordt nauwkeurig in de gaten gehouden door een breed palet aan natuurwaarden uitgebreid te meten en te monitoren. Door de NAM zelf, door externe onderzoekers en commissies met vertegenwoordigingen uit belangengroepen en wetenschappers zoals de Commissie m.e.r.

Speciaal voor de gasproductie onder het Waddengebied is het ‘Hand aan de kraan-principe’ in het leven geroepen. Dit principe wordt van kracht zodra de bodemdaling sneller verloopt dan verwacht en de natuurlijke opslibbing in het Wad tekortschiet. In dat geval wordt de gaskraan letterlijk steeds dichter gedraaid.